назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова перакоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
перако́ўванне мн. перако́ўванні |
Родны каго? чаго? |
перако́ўвання мн. перако́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
перако́ўванню мн. перако́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
перако́ўванне мн. перако́ўванні |
Творны кім? чым? |
перако́ўваннем мн. перако́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
перако́ўванні мн. перако́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што дурны папсуе, тое і разумны не паправіць.
А ці ведаеце вы, якая мова самая мілагучная пасля італьянскай і самая старажытная сярод славянскіх?
pierakoŭvannie — беларуская лацінка
Слова перакоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік перакоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове перакоўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› перако́с (7)
(15) пераўпако́ўванне ‹
› перако́сіна (10)
(13) адбрако́ўванне ‹
› перако́сны (9)
(13) выбрако́ўванне ‹
› перако́ўвацца (12)
(11) прако́ўванне ‹
› перако́ўваць (11)
(12) звадко́ўванне ‹
› перако́ўка (9)
(12) уладко́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.