ў
і
апраме́тнасць — назоўнік апраме́тнік — назоўнік
канцэпт

апраметная

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова апраметная
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  апраме́тная
м. 
н. 

мн. 
Родны
каго? чаго?
ж.  апраме́тнай
м. 
н. 

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ж.  апраме́тнай
м. 
н. 

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ж.  апраме́тную
м. 
н. 

мн. 
Творны
кім? чым?
ж.  апраме́тнай, апраме́тнаю
м. 
н. 

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ж.  апраме́тнай
м. 
н. 

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хоць небагаты, але зухаваты.
Хоць голы, але вясёлы.


ёсць франшы́за, а ёсць франшыза́


apramietnaja — беларуская лацінка

Слова апраметная (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік апраметная — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апраметнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


апраме́ньваць (12)

(14) рэйкапрака́тная

апраме́тна (9)

(9) апара́тная

апраме́тнасць (12)

(14) радыёапара́тная

апраме́тнік (10)

(11) пераплё́тная

апраме́тны (9)

(10) чалабі́тная

апраме́тны (9)

(11) паднаго́тная


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяміш