ў
і
апраме́тная — назоўнік апраме́тны — прыметнік
канцэпт

апраметнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова апраметнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
апраме́тнік

мн.  апраме́тнікі
Родны
каго? чаго?
апраме́тніка

мн.  апраме́тнікаў
Давальны
каму? чаму?
апраме́тніку

мн.  апраме́тнікам
Вінавальны
каго? што?
апраме́тніка

мн.  апраме́тнікаў
Творны
кім? чым?
апраме́тнікам

мн.  апраме́тнікамі
Месны
у кім? у чым?
апраме́тніку

мн.  апраме́тніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуй: злых на прывязі трымаюць.


гэтыя рэкламы накшталт «хочаш пачаць працаваць у айці?» — шчыра кажучы, я ўвогуле не хачу ПРАЦАВАЦЬ


apramietnik — беларуская лацінка

Слова апраметнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік апраметнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апрамяненне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


апраме́тна (9)

(7) пле́тнік

апраме́тнасць (12)

(7) аме́тнік

апраме́тная (10)

(8) заме́тнік

апраме́тны (9)

(10) прадме́тнік

апраме́тны (9)

(7) сме́тнік

апрамяне́нне (11)

(7) уме́тнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

брытанскія навукоўцы