Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

пергамент, -у, Месны склон -нце, мужчынскі род
  1. Спецыяльна апрацаваная скура жывёлы, на якой пісалі да вынаходства паперы. Грамата напісана ўставам на невялікім кавалку пергаменту з абрыўкам шнура ад згубленай прывясной пачаткі. ← часопіс «Помнікі гісторыі і культуры Беларусі».
  2. Старажытны рукапіс, напісаны на такой скуры. У Балгарыі знойдзен пергамент, на якім па сцёртых глагалічных словах напісаны кірыліцкія. ← часопіс «Беларусь».
  3. Абгортачная папера, якая не прапускае тлушчу і вільгаці.
   [Ад геаграфічнай назвы.]

❌

пергамент

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пергамент
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	перга́мент мн. перга́менты
Родны каго? чаго?	перга́менту мн. перга́ментаў
Давальны каму? чаму?	перга́менту мн. перга́ментам
Вінавальны каго? што?	перга́мент мн. перга́менты
Творны кім? чым?	перга́ментам мн. перга́ментамі
Месны у кім? у чым?	перга́менце мн. перга́ментах
Клічная форма	— мн. —

Замест таго каб сказаць дзяўчыне «я кахаю цябе», «я цябе люблю», «я жыць без цябе не магу», «я цябе абажаю, абожнюю, любая ты мая, дарагая», мы бубнелі тупую, бязладную, пачварную фразу: «давай з табой дружыць».

Уладзімір Караткевіч

Слова пергамент (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік пергамент — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Адпачні ад людзей, а не ад жыцця.