Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

пешка, -і, ДМ -шцы; Родны склон мн. -шак; жаночы род
1. У шахматнай гульні — самая нізкая па свайму значэнню фігура. Хадзіць пешкай. ▪ Пешка рухалася няўмольна ўперад і на 8-й гарызанталі рабілася ферзём. ← часопіс «Маладосць».
2. пераноснае значэнне Пра малазначнага і несамастойнага ў сваіх дзеяннях чалавека. [Мацей:] — А цяпер? Хто вы цяпер? Пешкі, чурбаны, халуі. ← Іван Шамякін. [Антон:] — [Шылкін] і ўпэўнены, і самастойны, і справядлівы. Няхай! Толькі ж і Антон яму не пешка. Ён — старшыня. ← Алесь Савіцкі.

❌

пешка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пешка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пе́шка мн. пе́шкі
Родны каго? чаго?	пе́шкі мн. пе́шак
Давальны каму? чаму?	пе́шцы мн. пе́шкам
Вінавальны каго? што?	пе́шку мн. пе́шкі
Творны кім? чым?	пе́шкай, пе́шкаю мн. пе́шкамі
Месны у кім? у чым?	пе́шцы мн. пе́шках
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.

Слова пешка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік пешка — у родным, давальным, творным і месным склоне

пешка

Навігатар

Мемчыкі