назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова спешка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
спе́шка мн. спе́шкі |
Родны каго? чаго? |
спе́шкі мн. спе́шак |
Давальны каму? чаму? |
спе́шцы мн. спе́шкам |
Вінавальны каго? што? |
спе́шку мн. спе́шкі |
Творны кім? чым? |
спе́шкай, спе́шкаю мн. спе́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
спе́шцы мн. спе́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.
Дужа крута, што я вырашыў усяго дабіцца сам. Шкада, што не дабіўся.
spieška — беларуская лацінка
Слова спешка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік спешка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове спешнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› спе́шванне (9)
(5) пе́шка ‹
› спе́швацца (9)
(7) капе́шка ‹
› спе́шваць (8)
(7) тапе́шка ‹
› спе́шкам (7)
(8) паспе́шка ‹
› спе́шліва (8)
(9) пацяпе́шка ‹
› спе́шлівы (8)
(7) паце́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.