назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова спешванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
спе́шванне мн. спе́шванні |
Родны каго? чаго? |
спе́швання мн. спе́шванняў |
Давальны каму? чаму? |
спе́шванню мн. спе́шванням |
Вінавальны каго? што? |
спе́шванне мн. спе́шванні |
Творны кім? чым? |
спе́шваннем мн. спе́шваннямі |
Месны у кім? у чым? |
спе́шванні мн. спе́шваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб не смяяліся ды не цешыліся, дык даўно б павесіліся.
Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.
spiešvannie — беларуская лацінка
Слова спешванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік спешванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове спешка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› спе́чаны (7)
(10) выме́шванне ‹
› спе́шаны (7)
(10) выме́шванне ‹
› спе́шаны (7)
(11) прыме́шванне ‹
› спе́швацца (9)
(12) падспе́шванне ‹
› спе́шваць (8)
(12) прыспе́шванне ‹
› спе́шка (6)
(10) суце́шванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.