ў
і
піскані́на — назоўнік пі́скат — назоўнік
канцэпт

пісканне

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пісканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 пісканне

мн.  пісканні
Родны
каго? чаго?		 піскання

мн.  пісканняў
Давальны
каму? чаму?		 пісканню

мн.  пісканням
Вінавальны
каго? што?		 пісканне

мн.  пісканні
Творны
кім? чым?		 пісканнем

мн.  пісканнямі
Месны
у кім? у чым?		 пісканні

мн.  пісканнях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Відаць па вочках, хто ходзіць па ночках.

пра распусніка

— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.


piskannie — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік пісканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове піскат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› пісе́ц (5)

(9) саіска́нне ‹

› пі́ск (4)

(9) блі́сканне ‹

› піскані́на (9)

(9) плі́сканне ‹

› пі́скат (6)

(8) ці́сканне ‹

› піскатня́ (8)

(10) заціска́нне ‹

› піскаце́ць (9)

(10) націска́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

выспацца