ў
і
піяні́сіма — прыслоўе піяні́стка — назоўнік
канцэпт

піяніст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова піяніст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
піяні́ст

мн.  піяні́сты
Родны
каго? чаго?
піяні́ста

мн.  піяні́стаў
Давальны
каму? чаму?
піяні́сту

мн.  піяні́стам
Вінавальны
каго? што?
піяні́ста

мн.  піяні́стаў
Творны
кім? чым?
піяні́стам

мн.  піяні́стамі
Месны
у кім? у чым?
піяні́сце

мн.  піяні́стах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае


Воўк застаўся б жывым, калі б не загаварыў у цёмным лесе з незнаёмай дзяўчынкай у чырвонай шапачцы.


pijanist — беларуская лацінка

Слова піяніст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік піяніст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове піяністка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


піяні́нны (8)

(10) ілюзіяні́ст

піяні́сіма (9)

(8) уніяні́ст

піяні́сіма (9)

(13) трэд-юніяні́ст

піяні́стка (9)

(12) фартэпіяні́ст

піяністы́чны (11)

(7) сіяні́ст

піяно́ла (7)

(11) анексіяні́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пекны