назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова піяніст
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
піяні́ст мн. піяні́сты |
Родны каго? чаго? |
піяні́ста мн. піяні́стаў |
Давальны каму? чаму? |
піяні́сту мн. піяні́стам |
Вінавальны каго? што? |
піяні́ста мн. піяні́стаў |
Творны кім? чым? |
піяні́стам мн. піяні́стамі |
Месны у кім? у чым? |
піяні́сце мн. піяні́стах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
Воўк застаўся б жывым, калі б не загаварыў у цёмным лесе з незнаёмай дзяўчынкай у чырвонай шапачцы.
pijanist — беларуская лацінка
Слова піяніст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік піяніст — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове піяністка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› піяні́нны (8)
(10) ілюзіяні́ст ‹
› піяні́сіма (9)
(8) уніяні́ст ‹
› піяні́сіма (9)
(13) трэд-юніяні́ст ‹
› піяні́стка (9)
(12) фартэпіяні́ст ‹
› піяністы́чны (11)
(7) сіяні́ст ‹
› піяно́ла (7)
(11) анексіяні́ст ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.