ў
і
піяні́ст — назоўнік піяністы́чны — прыметнік
канцэпт

піяністка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова піяністка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
піяні́стка

мн.  піяні́сткі
Родны
каго? чаго?
піяні́сткі

мн.  піяні́стак
Давальны
каму? чаму?
піяні́стцы

мн.  піяні́сткам
Вінавальны
каго? што?
піяні́стку

мн.  піяні́стак
Творны
кім? чым?
піяні́сткай, піяні́сткаю

мн.  піяні́сткамі
Месны
у кім? у чым?
піяні́стцы

мн.  піяні́стках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе і на нашай вуліцы свята.

Прымаўка.

Да твайго берага то гаўно, то шчэпкі.

(пра асабістае жыццё)

pijanistka — беларуская лацінка

Слова піяністка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік піяністка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове піянола + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


піяні́сіма (9)

(9) баяні́стка

піяні́сіма (9)

(13) рэвізіяні́стка

піяні́ст (7)

(12) ілюзіяні́стка

піяністы́чны (11)

(14) фартэпіяні́стка

піяно́ла (7)

(9) сіяні́стка

піяпнеўмато́ракс (15)

(14) імпрэсіяні́стка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ігра на фартэпіяна