STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова плаўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
плаўні́к мн. плаўнікі́ |
| Родны каго? чаго? |
плаўніка́ мн. плаўніко́ў |
| Давальны каму? чаму? |
плаўніку́ мн. плаўніка́м |
| Вінавальны каго? што? |
плаўні́к мн. плаўнікі́ |
| Творны кім? чым? |
плаўніко́м мн. плаўніка́мі |
| Месны у кім? у чым? |
плаўніку́ мн. плаўніка́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе любяць — не часці, дзе не любяць — не ідзі.
У цябе раскошнае жыццё, ты цудоўна бавіш час, табе весела, у вачах шчасце — а гэта, аказваецца, алкагалізм.
plaŭnik — беларуская лацінка
Слова плаўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік плаўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове плаўсастаў + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пла́ўнасць (9)
(6) ла́ўнік ‹
› пла́ўневы (8)
(8) балаўні́к ‹
› пла́ўні (6)
(9) сталаўні́к ‹
› плаўніко́вы (10)
(11) абнясла́ўнік ‹
› пла́ўны (6)
(8) була́ўнік ‹
› плаўсаста́ў (10)
(8) чараўні́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
