ў
і
плюсава́льны — прыметнік плюсава́ны — прыметнік
канцэпт

плюсаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова плюсаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
плюсава́нне

мн.  плюсава́нні
Родны
каго? чаго?
плюсава́ння

мн.  плюсава́нняў
Давальны
каму? чаму?
плюсава́нню

мн.  плюсава́нням
Вінавальны
каго? што?
плюсава́нне

мн.  плюсава́нні
Творны
кім? чым?
плюсава́ннем

мн.  плюсава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
плюсава́нні

мн.  плюсава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няхай мужык як шкарпэтка, абы жонка як кветка.

мужык-шкарпэтка :)

У прававой дзяржаве павінен кіраваць закон, а не асоба.

Леў Сапега

pliusavannie — беларуская лацінка

Слова плюсаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік плюсаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове плюск + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


плю́с (4)

(20) вібрагідрапрэсава́нне

плю́с (4)

(15) гіперпрэсава́нне

плюсава́льны (11)

(13) прадзюсава́нне

плюсава́ны (9)

(10) флюсава́нне

плюсава́ны (9)

(11) сабатава́нне

плюсава́цца (10)

(11) дэбатава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прынцэса-дракон