ў
і
аранжы́раваць — дзеяслоў аранжыро́ўнік — назоўнік
канцэпт

аранжыроўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова аранжыроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аранжыро́ўка

мн.  аранжыро́ўкі
Родны
каго? чаго?
аранжыро́ўкі

мн.  аранжыро́вак
Давальны
каму? чаму?
аранжыро́ўцы

мн.  аранжыро́ўкам
Вінавальны
каго? што?
аранжыро́ўку

мн.  аранжыро́ўкі
Творны
кім? чым?
аранжыро́ўкай, аранжыро́ўкаю

мн.  аранжыро́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
аранжыро́ўцы

мн.  аранжыро́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

зяпло — крыкун, сварлівы чалавек

гаворкі Віцебшчыны

Калі вы шукалі адпаведнік да «разделочная доска», то вось:

ДНУШКА

aranžyroŭka — беларуская лацінка

Слова аранжыроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аранжыроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове аранжыроўнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


аранжы́равацца (13)

(10) дражыро́ўка

аранжы́раваць (12)

(11) фуражыро́ўка

аранжы́раваць (12)

(10) стажыро́ўка

аранжыро́ўнік (12)

(15) перааранжыро́ўка

аранжыро́ўшчык (13)

(10) санжыро́ўка

ара́нне (6)

(10) шаржыро́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ветрагенератар