назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова аранжыроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аранжыро́ўка мн. аранжыро́ўкі |
Родны каго? чаго? |
аранжыро́ўкі мн. аранжыро́вак |
Давальны каму? чаму? |
аранжыро́ўцы мн. аранжыро́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
аранжыро́ўку мн. аранжыро́ўкі |
Творны кім? чым? |
аранжыро́ўкай, аранжыро́ўкаю мн. аранжыро́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
аранжыро́ўцы мн. аранжыро́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
зяпло — крыкун, сварлівы чалавек
гаворкі ВіцебшчыныКалі вы шукалі адпаведнік да «разделочная доска», то вось:
ДНУШКАaranžyroŭka — беларуская лацінка
Слова аранжыроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аранжыроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аранжыроўнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аранжы́равацца (13)
(10) дражыро́ўка ‹
› аранжы́раваць (12)
(11) фуражыро́ўка ‹
› аранжы́раваць (12)
(10) стажыро́ўка ‹
› аранжыро́ўнік (12)
(15) перааранжыро́ўка ‹
› аранжыро́ўшчык (13)
(10) санжыро́ўка ‹
› ара́нне (6)
(10) шаржыро́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.