назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова пошасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
по́шасць мн. по́шасці |
Родны каго? чаго? |
по́шасці мн. по́шасцей, по́шасцяў |
Давальны каму? чаму? |
по́шасці мн. по́шасцям |
Вінавальны каго? што? |
по́шасць мн. по́шасці |
Творны кім? чым? |
по́шасцю мн. по́шасцямі |
Месны у кім? у чым? |
по́шасці мн. по́шасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
загадны лад — нясЕм, збярЭм (-ем, -эм)
абвесны лад — нясЁм, збярОм (-ём, -ом)
Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.
мованацыкі: з філіжанкі!pošasć — беларуская лацінка
Слова пошасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пошасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пошвырак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› по́шар (5)
(13) секс-ме́ншасць ‹
› по́шасны (7)
(11) нацме́ншасць ‹
› по́шаст (6)
(7) і́ншасць ‹
› по́швырак (8)
(8) пе́ршасць ‹
› по́швыркам (9)
(9) бо́льшасць ‹
› по́шла (5)
(5) ве́сць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.