ў
і
по́шасны — прыметнік по́шасць — назоўнік
канцэпт

пошаст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пошаст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
по́шаст

мн.  по́шасты
Родны
каго? чаго?
по́шасту

мн.  по́шастаў
Давальны
каму? чаму?
по́шасту

мн.  по́шастам
Вінавальны
каго? што?
по́шаст

мн.  по́шасты
Творны
кім? чым?
по́шастам

мн.  по́шастамі
Месны
у кім? у чым?
по́шасце

мн.  по́шастах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Многа дзяцей — многа клопату, але і радасці шмат.
З дзеткамі гора, а без дзетак удвое.


— А ты калі-небудзь баяўся мяне страціць?
— Адзін раз. Калі мы беглі да маршруткі, а грошы на праезд былі ў цябе.


pošast — беларуская лацінка

Слова пошаст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пошаст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пошасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


по́шаптам (8)

(7) ісіха́ст

по́шар (5)

(4) ша́ст

по́шасны (7)

(6) мо́шаст

по́шасць (7)

(4) бе́ст

по́швырак (8)

(6) азбе́ст

по́швыркам (9)

(15) хрызаты́л-азбе́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жонка дамінуе