назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прабуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прабуджэ́нне мн. прабуджэ́нні |
Родны каго? чаго? |
прабуджэ́ння мн. прабуджэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
прабуджэ́нню мн. прабуджэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
прабуджэ́нне мн. прабуджэ́нні |
Творны кім? чым? |
прабуджэ́ннем мн. прабуджэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
прабуджэ́нні мн. прабуджэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чым за морам віно піць, лепш у Нёмане вадзіцу.
Правільна казаць «едзь», але калі мне хтосьці скажа «ехай на мора, я ўсё аплачу», то я паехаю.
prabudžennie — беларуская лацінка
Слова прабуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прабуджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прабуксоўванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прабуджа́ць (10)
(9) абуджэ́нне ‹
› прабу́джвацца (12)
(13) самаабуджэ́нне ‹
› прабу́джваць (11)
(10) пабуджэ́нне ‹
› прабудзі́цца (11)
(9) збуджэ́нне ‹
› прабудзі́ць (10)
(10) узбуджэ́нне ‹
› прабу́длівы (10)
(13) падузбуджэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.