назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самаабуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
самаабуджэ́нне мн. самаабуджэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
самаабуджэ́ння мн. самаабуджэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
самаабуджэ́нню мн. самаабуджэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
самаабуджэ́нне мн. самаабуджэ́нні |
| Творны кім? чым? |
самаабуджэ́ннем мн. самаабуджэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
самаабуджэ́нні мн. самаабуджэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Навука вочы адчыняе.
— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.
samaabudžennie — беларуская лацінка
Слова самаабуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаабуджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаабучэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаабслу́га (11)
(16) жыццесцвярджэ́нне ‹
› самаабслуго́вы (13)
(8) буджэ́нне ‹
› самаабслуго́ўванне (17)
(9) абуджэ́нне ‹
› самаабуча́льны (13)
(10) пабуджэ́нне ‹
› самаабучэ́нне (12)
(11) прабуджэ́нне ‹
› самаабязбо́льванне (17)
(9) збуджэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.