ў
і
самаабслуго́ўванне — назоўнік самаабуча́льны — прыметнік
канцэпт

самаабуджэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самаабуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самаабуджэ́нне

мн.  самаабуджэ́нні
Родны
каго? чаго?
самаабуджэ́ння

мн.  самаабуджэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
самаабуджэ́нню

мн.  самаабуджэ́нням
Вінавальны
каго? што?
самаабуджэ́нне

мн.  самаабуджэ́нні
Творны
кім? чым?
самаабуджэ́ннем

мн.  самаабуджэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
самаабуджэ́нні

мн.  самаабуджэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Навука вочы адчыняе.


— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.


samaabudžennie — беларуская лацінка

Слова самаабуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самаабуджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самаабучэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самаабслу́га (11)

(16) жыццесцвярджэ́нне

самаабслуго́вы (13)

(8) буджэ́нне

самаабслуго́ўванне (17)

(9) абуджэ́нне

самаабуча́льны (13)

(10) пабуджэ́нне

самаабучэ́нне (12)

(11) прабуджэ́нне

самаабязбо́льванне (17)

(9) збуджэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

відавочныя рэчы