ў
і
прагі́б — назоўнік прагіба́цца — дзеяслоў
канцэпт

прагібанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прагібанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прагіба́нне

мн.  прагіба́нні
Родны
каго? чаго?
прагіба́ння

мн.  прагіба́нняў
Давальны
каму? чаму?
прагіба́нню

мн.  прагіба́нням
Вінавальны
каго? што?
прагіба́нне

мн.  прагіба́нні
Творны
кім? чым?
прагіба́ннем

мн.  прагіба́ннямі
Месны
у кім? у чым?
прагіба́нні

мн.  прагіба́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

усхадзіўся (раздурэўся) як свіння на дождж

залішне, празмерна (разгуляцца, разысціся, развесяліцца і да т. п.), звычайна ў дачыненні да дзяцей

Анімэ-пакаленне дасць імёны сваім дзецям — і ў кожным пад’ездзе будзе Сасакі.

А ў цябе не было сябра Сасакі, нецікавае дзяцінства.

prahibannie — беларуская лацінка

Слова прагібанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прагібанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прагібіцыянізм + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прагестэро́н (11)

(8) сцё́банне

прагесці́н (9)

(9) загіба́нне

прагі́б (6)

(11) перагіба́нне

прагіба́цца (10)

(10) падгіба́нне

прагіба́ць (9)

(8) згіба́нне

прагібе́ць (9)

(10) разгіба́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рукавіца

Рукавічка.