назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова арбуцін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
арбуці́н мн. арбуці́ны |
Родны каго? чаго? |
арбуці́ну мн. арбуці́наў |
Давальны каму? чаму? |
арбуці́ну мн. арбуці́нам |
Вінавальны каго? што? |
арбуці́н мн. арбуці́ны |
Творны кім? чым? |
арбуці́нам мн. арбуці́намі |
Месны у кім? у чым? |
арбуці́не мн. арбуці́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.
Прачнулася раніцай і думаю: «А ці не паехаць мне ў Францыю». І не паехала!
arbucin — беларуская лацінка
Слова арбуцін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік арбуцін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аргаддзел + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› арбітра́жна-працэсуа́льны (23)
(6) цысці́н ‹
› арбітра́жны (10)
(9) путрэсці́н ‹
› арбітра́льны (11)
(4) уці́н ‹
› аргаддзе́л (9)
(8) вісмуці́н ‹
› арга́зм (6)
(8) Распу́цін ‹
› аргазмавальны (13)
(5) руці́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.