STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова праношванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
прано́шванне мн. прано́шванні |
| Родны каго? чаго? |
прано́швання мн. прано́шванняў |
| Давальны каму? чаму? |
прано́шванню мн. прано́шванням |
| Вінавальны каго? што? |
прано́шванне мн. прано́шванні |
| Творны кім? чым? |
прано́шваннем мн. прано́шваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
прано́шванні мн. прано́шваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі
задрыга — нягеглы
чмур — балака, вясёлы гаварун
З гэным чмуром са смеху памром.
Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.
Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»pranošvannie — беларуская лацінка
Слова праношванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік праношванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прант + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прано́сны (8)
(10) зано́шванне ‹
› прано́шаны (9)
(10) нано́шванне ‹
› прано́шаны (9)
(12) перано́шванне ‹
› прано́швацца (11)
(11) падно́шванне ‹
› прано́шваць (10)
(9) зно́шванне ‹
› пра́нт (5)
(11) разно́шванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
