назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова праслаўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
праслаўле́нне мн. праслаўле́нні |
Родны каго? чаго? |
праслаўле́ння мн. праслаўле́нняў |
Давальны каму? чаму? |
праслаўле́нню мн. праслаўле́нням |
Вінавальны каго? што? |
праслаўле́нне мн. праслаўле́нні |
Творны кім? чым? |
праслаўле́ннем мн. праслаўле́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
праслаўле́нні мн. праслаўле́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
каліва — пра самую малую колькасць чаго-н.; трошкі, крыху
ні каліва — ніколькі, ані
адны слёзы — а) бяда, гора; б) вельмі мала
Калі ў вас дрэнны дзень, проста ведайце, што мы разгрузілі шэсць тысяч цаглін не на той адрас.
praslaŭliennie — беларуская лацінка
Слова праслаўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік праслаўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове праслачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прасланя́цца (11)
(13) багаслаўле́нне ‹
› прасла́ўлена (11)
(12) бласлаўле́нне ‹
› прасла́ўленасць (14)
(14) добрасла́ўленне ‹
› прасла́ўлены (11)
(16) самапраслаўле́нне ‹
› прасла́ўлены (11)
(13) абнеслаўле́нне ‹
› прасла́ўлены (11)
(12) знеслаўле́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».