назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самапраслаўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самапраслаўле́нне мн. самапраслаўле́нні |
Родны каго? чаго? |
самапраслаўле́ння мн. самапраслаўле́нняў |
Давальны каму? чаму? |
самапраслаўле́нню мн. самапраслаўле́нням |
Вінавальны каго? што? |
самапраслаўле́нне мн. самапраслаўле́нні |
Творны кім? чым? |
самапраслаўле́ннем мн. самапраслаўле́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
самапраслаўле́нні мн. самапраслаўле́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ляпнуць як лапцем па цымбалах (па балоце) — вельмі недарэчна, нетактоўна (сказаць што-н.)
— Мам, я іду на вуліцу. Што трэба купіць?
— Купі кватэру і жыві асобна.
samapraslaŭliennie — беларуская лацінка
Слова самапраслаўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самапраслаўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самапраўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самапрадкавы (12)
(12) бласлаўле́нне ‹
› самапра́жны (10)
(14) добрасла́ўленне ‹
› самапрайграванне (16)
(12) праслаўле́нне ‹
› самапра́ўна (10)
(13) абнеслаўле́нне ‹
› самапра́ўнасць (13)
(12) знеслаўле́нне ‹
› самапра́ўны (10)
(10) услаўле́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.