ў
і
праўдападо́бны — прыметнік праўдашука́льнік — назоўнік
канцэпт

праўдачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова праўдачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пра́ўдачка

мн.  пра́ўдачкі
Родны
каго? чаго?
пра́ўдачкі

мн.  пра́ўдачак
Давальны
каму? чаму?
пра́ўдачцы

мн.  пра́ўдачкам
Вінавальны
каго? што?
пра́ўдачку

мн.  пра́ўдачкі
Творны
кім? чым?
пра́ўдачкай, пра́ўдачкаю

мн.  пра́ўдачкамі
Месны
у кім? у чым?
пра́ўдачцы

мн.  пра́ўдачках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няма лепшай рэчы, як свіныя плечы.


— Чаму вы сталі выкладчыкам?
— Разумееш… Калі размаўляць з сабой сам-насам, гэта шызанутасць. А калі размаўляць з сабой пры студэнтах — гэта лекцыя.


praŭdačka — беларуская лацінка

Слова праўдачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік праўдачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове праўдашукальнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


праўдападо́бна (13)

(7) ву́дачка

праўдападо́бнасць (16)

(7) ду́дачка

праўдападо́бны (13)

(8) гру́дачка

праўдашука́льнік (15)

(11) няпра́ўдачка

праўдашука́льніцтва (18)

(9) кры́ўдачка

праўдзі́ва (9)

(9) шы́льдачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

па-першае