STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прыгортванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
прыго́ртванне мн. прыго́ртванні |
| Родны каго? чаго? |
прыго́ртвання мн. прыго́ртванняў |
| Давальны каму? чаму? |
прыго́ртванню мн. прыго́ртванням |
| Вінавальны каго? што? |
прыго́ртванне мн. прыго́ртванні |
| Творны кім? чым? |
прыго́ртваннем мн. прыго́ртваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
прыго́ртванні мн. прыго́ртваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.
Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.
Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»pryhortvannie — беларуская лацінка
Слова прыгортванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прыгортванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прыгоства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыго́рнуты (10)
(16) самаразго́ртванне ‹
› прыго́рнуты (10)
(10) уго́ртванне ‹
› прыго́рны (8)
(11) выго́ртванне ‹
› прыго́ртвацца (12)
(13) распла́стванне ‹
› прыго́ртваць (11)
(11) асві́стванне ‹
› прыго́ства (9)
(12) насві́стванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
