ў
і
прыкі́дваць — дзеяслоў прыкі́дліва — прыслоўе
канцэпт

прыкідка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прыкідка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 прыкі́дка

мн.  прыкі́дкі
Родны
каго? чаго?		 прыкі́дкі

мн.  прыкі́дак
Давальны
каму? чаму?		 прыкі́дцы

мн.  прыкі́дкам
Вінавальны
каго? што?		 прыкі́дку

мн.  прыкі́дкі
Творны
кім? чым?		 прыкі́дкай, прыкі́дкаю

мн.  прыкі́дкамі
Месны
у кім? у чым?		 прыкі́дцы

мн.  прыкі́дках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.


Самая ўплывовая фігура ў інфарматыцы?

гнырюьЦ налА

prykidka — беларуская лацінка

Слова прыкідка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прыкідка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прыкідлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› прыкі́дванне (11)

(18) жняя́рка-самаскі́дка ‹

› прыкі́двацца (11)

(11) суперскі́дка ‹

› прыкі́дваць (10)

(7) вы́кідка ‹

› прыкі́дліва (10)

(7) някі́дка ‹

› прыкі́длівасць (13)

(9) інвалі́дка ‹

› прыкі́длівы (10)

(7) кулі́дка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пазяхаць