назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова прыпраўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прыпра́ўка мн. прыпра́ўкі |
Родны каго? чаго? |
прыпра́ўкі мн. прыпра́вак |
Давальны каму? чаму? |
прыпра́ўцы мн. прыпра́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
прыпра́ўку мн. прыпра́ўкі |
Творны кім? чым? |
прыпра́ўкай, прыпра́ўкаю мн. прыпра́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
прыпра́ўцы мн. прыпра́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Круцельствам свет пройдзеш, ды назад не вернешся.
Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.
prypraŭka — беларуская лацінка
Слова прыпраўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прыпраўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прыпраўленне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыпрасо́ўваць (13)
(7) упра́ўка ‹
› прыпра́сці (9)
(9) няўпра́ўка ‹
› прыпра́таць (10)
(8) вы́праўка ‹
› прыпраўле́нне (12)
(6) тра́ўка ‹
› прыпра́ўлены (11)
(8) затра́ўка ‹
› прыпра́ўлены (11)
(8) натра́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.