ў
і
прыпра́таць — дзеяслоў прыпраўле́нне — назоўнік
канцэпт

прыпраўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прыпраўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прыпра́ўка

мн.  прыпра́ўкі
Родны
каго? чаго?
прыпра́ўкі

мн.  прыпра́вак
Давальны
каму? чаму?
прыпра́ўцы

мн.  прыпра́ўкам
Вінавальны
каго? што?
прыпра́ўку

мн.  прыпра́ўкі
Творны
кім? чым?
прыпра́ўкай, прыпра́ўкаю

мн.  прыпра́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
прыпра́ўцы

мн.  прыпра́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Круцельствам свет пройдзеш, ды назад не вернешся.


Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.


prypraŭka — беларуская лацінка

Слова прыпраўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прыпраўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прыпраўленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прыпрасо́ўваць (13)

(7) упра́ўка

прыпра́сці (9)

(9) няўпра́ўка

прыпра́таць (10)

(8) вы́праўка

прыпраўле́нне (12)

(6) тра́ўка

прыпра́ўлены (11)

(8) затра́ўка

прыпра́ўлены (11)

(8) натра́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

call 911