ў
і
выпра́ўдваць — дзеяслоў выпраўле́нне — назоўнік
канцэпт

выпраўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова выпраўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вы́праўка

мн.  вы́праўкі
Родны
каго? чаго?
вы́праўкі

мн.  вы́правак
Давальны
каму? чаму?
вы́праўцы

мн.  вы́праўкам
Вінавальны
каго? што?
вы́праўку

мн.  вы́праўкі
Творны
кім? чым?
вы́праўкай, вы́праўкаю

мн.  вы́праўкамі
Месны
у кім? у чым?
вы́праўцы

мн.  вы́праўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Усё жыццё авечка ваўкоў баялася, а з'еў яе пастух.

грузінская прыказка

Лепш пасраць і спазніцца, чым прыйсці своечасова і абасрацца.


vypraŭka — беларуская лацінка

Слова выпраўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выпраўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выпраўленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вы́праўдацца (11)

(9) няспра́ўка

выпра́ўдвацца (12)

(7) упра́ўка

выпра́ўдваць (11)

(9) няўпра́ўка

выпраўле́нне (11)

(9) прыпра́ўка

выпраўле́нне (11)

(6) тра́ўка

выпраўле́нчы (11)

(8) затра́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сустрэцца цвярозымі і выпіць