ў
і
выпраўле́нне — назоўнік вы́праўлены — дзеепрыметнік
канцэпт

выпраўленчы

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова выпраўленчы
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  выпраўле́нчая
м.  выпраўле́нчы
н.  выпраўле́нчае

мн.  выпраўле́нчыя
Родны
каго? чаго?
ж.  выпраўле́нчай, выпраўле́нчае
м.  выпраўле́нчага
н.  выпраўле́нчага

мн.  выпраўле́нчых
Давальны
каму? чаму?
ж.  выпраўле́нчай
м.  выпраўле́нчаму
н.  выпраўле́нчаму

мн.  выпраўле́нчым
Вінавальны
каго? што?
ж.  выпраўле́нчую
м.  выпраўле́нчы (неадуш.), выпраўле́нчага (адуш.)
н.  выпраўле́нчае

мн.  выпраўле́нчыя (неадуш.), выпраўле́нчых (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  выпраўле́нчай, выпраўле́нчаю
м.  выпраўле́нчым
н.  выпраўле́нчым

мн.  выпраўле́нчымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  выпраўле́нчай
м.  выпраўле́нчым
н.  выпраўле́нчым

мн.  выпраўле́нчых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

няхай яго (яе, іх, цябе, вас) качкі (стопчуць) — выражае незласлівае абурэнне, здзіўленне, захапленне

жартаўлівы выраз

Калі купіць дом ля мора, табе пачнуць тэлефанаваць нават стрыечныя аднакласнікі.


vypraŭlienčy — беларуская лацінка

Слова выпраўленчы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове выпраўны + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вы́праўка (8)

(19) агульнааздараўле́нчы

выпраўле́нне (11)

(9) праўле́нчы

выпраўле́нне (11)

(10) упраўле́нчы

вы́праўлены (10)

(20) працо́ўна-выпраўле́нчы

вы́праўлены (10)

(14) прыстасаўле́нчы

выпраўля́емы (11)

(11) настаўле́нчы


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мяса па-французску

анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо