прыўлашчванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прыўлашчванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	прыўла́шчванне мн. прыўла́шчванні
Родны каго? чаго?	прыўла́шчвання мн. прыўла́шчванняў
Давальны каму? чаму?	прыўла́шчванню мн. прыўла́шчванням
Вінавальны каго? што?	прыўла́шчванне мн. прыўла́шчванні
Творны кім? чым?	прыўла́шчваннем мн. прыўла́шчваннямі
Месны у кім? у чым?	прыўла́шчванні мн. прыўла́шчваннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

загадны лад — нясЕм, збярЭм (-ем, -эм)
абвесны лад — нясЁм, збярОм (-ём, -ом)

што вы не ведалі пра загадны лад

1. Шукаеш беларускі адпаведнік.
2. Глядзіш у слоўнік.
3. Беларускае слова гучыць як рускае.
4. Крывішся.
5. Пачынаеш новую ітэрацыю.

Гэтак выглядае бздура.
Са словам «бздура» вы чамусьці так не робіце.
І са словам «ітэрацыя» таксама.

Каб спыніць твае пакуты:
3. Насамрэч рускае слова гучыць як беларускае. Ідзі далей.

(Па псіхалагічную дапамогу звяртайцеся да Старніка.)

pryŭlaščvannie — беларуская лацінка

Слова прыўлашчванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: