ў
і
пункцы́йны — прыметнік пунсаве́ць — дзеяслоў
канцэпт

пункцыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пункцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пу́нкцыя

мн.  пу́нкцыі
Родны
каго? чаго?
пу́нкцыі

мн.  пу́нкцый
Давальны
каму? чаму?
пу́нкцыі

мн.  пу́нкцыям
Вінавальны
каго? што?
пу́нкцыю

мн.  пу́нкцыі
Творны
кім? чым?
пу́нкцыяй, пу́нкцыяю

мн.  пу́нкцыямі
Месны
у кім? у чым?
пу́нкцыі

мн.  пу́нкцыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе чарка, там і сварка.


Аладка з дранай сырой бульбы.

Што гэта?

punkcyja — беларуская лацінка

Слова пункцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пункцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пунсаніст + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пункці́рны (9)

(7) эві́кцыя

пункціро́ўка (11)

(6) фі́кцыя

пункцы́йны (9)

(7) са́нкцыя

пунсаве́ць (9)

(11) венапу́нкцыя

пунсані́ст (9)

(12) інтэрпу́нкцыя

пунсо́ва (7)

(7) фу́нкцыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цікавыя праблемы