назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пункцыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пу́нкцыя мн. пу́нкцыі |
Родны каго? чаго? |
пу́нкцыі мн. пу́нкцый |
Давальны каму? чаму? |
пу́нкцыі мн. пу́нкцыям |
Вінавальны каго? што? |
пу́нкцыю мн. пу́нкцыі |
Творны кім? чым? |
пу́нкцыяй, пу́нкцыяю мн. пу́нкцыямі |
Месны у кім? у чым? |
пу́нкцыі мн. пу́нкцыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе чарка, там і сварка.
Аладка з дранай сырой бульбы.
Што гэта?punkcyja — беларуская лацінка
Слова пункцыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пункцыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пунсаніст + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пункці́рны (9)
(7) эві́кцыя ‹
› пункціро́ўка (11)
(6) фі́кцыя ‹
› пункцы́йны (9)
(7) са́нкцыя ‹
› пунсаве́ць (9)
(11) венапу́нкцыя ‹
› пунсані́ст (9)
(12) інтэрпу́нкцыя ‹
› пунсо́ва (7)
(7) фу́нкцыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.