ў
і
пусто́е — назоўнік пусто́тнасць — назоўнік
канцэпт

пустота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пустота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пусто́та

мн.  пусто́ты
Родны
каго? чаго?
пусто́ты

мн.  пусто́т
Давальны
каму? чаму?
пусто́це

мн.  пусто́там
Вінавальны
каго? што?
пусто́ту

мн.  пусто́ты
Творны
кім? чым?
пусто́тай, пусто́таю

мн.  пусто́тамі
Месны
у кім? у чым?
пусто́це

мн.  пусто́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як клічуць, так і адклікаюцца.


Дзве прычыны, чаму я не даю грошы бяздомным:
1. Ім патрэбны грошы на алкаголь.
2. Мне патрэбны грошы на алкаголь.


pustota — беларуская лацінка

Слова пустота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пустота — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пустотнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пу́стка (6)

(11) першаісто́та

пу́сткавы (8)

(7) лісто́та

пусто́е (6)

(7) густо́та

пусто́тнасць (11)

(7) пясто́та

пусто́тны (8)

(4) фо́та

пусто́ціна (9)

(8) тэлефо́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чаму б не есці ўсё