назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пустота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пусто́та мн. пусто́ты |
Родны каго? чаго? |
пусто́ты мн. пусто́т |
Давальны каму? чаму? |
пусто́це мн. пусто́там |
Вінавальны каго? што? |
пусто́ту мн. пусто́ты |
Творны кім? чым? |
пусто́тай, пусто́таю мн. пусто́тамі |
Месны у кім? у чым? |
пусто́це мн. пусто́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як клічуць, так і адклікаюцца.
Дзве прычыны, чаму я не даю грошы бяздомным:
1. Ім патрэбны грошы на алкаголь.
2. Мне патрэбны грошы на алкаголь.
pustota — беларуская лацінка
Слова пустота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пустота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пустотнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пу́стка (6)
(11) першаісто́та ‹
› пу́сткавы (8)
(7) лісто́та ‹
› пусто́е (6)
(7) густо́та ‹
› пусто́тнасць (11)
(7) пясто́та ‹
› пусто́тны (8)
(4) фо́та ‹
› пусто́ціна (9)
(8) тэлефо́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.