ў
і
пу́шта — назоўнік пушту́нскі — прыметнік
канцэпт

пушту

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова пушту
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пушту́

мн.  пушту́
Родны
каго? чаго?
пушту́

мн.  пушту́
Давальны
каму? чаму?
пушту́

мн.  пушту́
Вінавальны
каго? што?
пушту́

мн.  пушту́
Творны
кім? чым?
пушту́

мн.  пушту́
Месны
у кім? у чым?
пушту́

мн.  пушту́
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што было, даўно на мора сплыло.


— Ты англійскую ведаеш?
— Ведаю.
— Што такое welcome?
— Дыванок ля дзвярэй.


puštu — беларуская лацінка

Слова пушту (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пушту — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пушча + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пушо́к (5)

(8) Мата-У́ту

пушо́нка (7)

(9) штоміну́ту

пу́шта (5)

(6) Мапу́ту

пушту́нскі (9)

(7) на ляту́

пу́шча (5)

(2) фу́

пу́шчавы (7)

(7) кунг-фу́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

елкі