Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

работка, -і, ДМ -тцы; Родны склон мн. -так; жаночы род
размоўнае слова памяншальна-ласкальная форма да работа (у 2, 6 знач.); невялікая або прыемная работа. — Тады еш ды адпачні з дарогі, а я ў сад загляну, работку там яшчэ не паспеў кончыць. ← Міхась Парахневіч. [Забіч:] — Хораша працаваць! Ой хораша, калі так работка кіпіць! ← Алесь Савіцкі. // размоўнае слова зневажальнае Пра дрэнную работу. [Багуцкі:] — Эге, нікуды не варта работа такая. З такой работкай паравоз і перагона не пройдзе. ← Міхась Лынькоў.

❌

работка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова работка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	рабо́тка мн. рабо́ткі
Родны каго? чаго?	рабо́ткі мн. рабо́так
Давальны каму? чаму?	рабо́тцы мн. рабо́ткам
Вінавальны каго? што?	рабо́тку мн. рабо́ткі
Творны кім? чым?	рабо́ткай, рабо́ткаю мн. рабо́ткамі
Месны у кім? у чым?	рабо́тцы мн. рабо́тках
Клічная форма	— мн. —

А дранікі смажаць ці пякуць?

Маці ля печы старанна Дранікі з бульбы пячэ. (Смагаровіч)
Назаўтра раніцай, яшчэ Сцепаніда не ўправілася напячы драчонікаў, як у дзедаву хату зайшоў старшыня калгаса. (Рылько)

Слова работка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік работка — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Ідэальнай шторкі для ванны не існу...