асаковыя

гэта

назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова асаковыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. — м. — н. — мн. асако́выя
Родны каго? чаго?	ж. — м. — н. — мн. асако́вых
Давальны каму? чаму?	ж. — м. — н. — мн. асако́вым
Вінавальны каго? што?	ж. — м. — н. — мн. асако́выя
Творны кім? чым?	ж. — м. — н. — мн. асако́вымі
Месны у кім? у чым?	ж. — м. — н. — мн. асако́вых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў

Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

asakovyja — беларуская лацінка

Слова асаковыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: