ў
і
асако́выя — назоўнік асалаве́ла — прыслоўе
канцэпт

асакоўнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова асакоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
асако́ўнік

мн.  асако́ўнікі
Родны
каго? чаго?
асако́ўніку

мн.  асако́ўнікаў
Давальны
каму? чаму?
асако́ўніку

мн.  асако́ўнікам
Вінавальны
каго? што?
асако́ўнік

мн.  асако́ўнікі
Творны
кім? чым?
асако́ўнікам

мн.  асако́ўнікамі
Месны
у кім? у чым?
асако́ўніку

мн.  асако́ўніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пакінь вешаць нос, не дзеля гэтага рос.


Анімэ-пакаленне дасць імёны сваім дзецям — і ў кожным пад’ездзе будзе Сасакі.

А ў цябе не было сябра Сасакі, нецікавае дзяцінства.

asakoŭnik — беларуская лацінка

Слова асакоўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асакоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асалавеласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асако́ва-сфа́гнавы (16)

(11) гарбузо́ўнік

асако́вы (7)

(8) мако́ўнік

асако́выя (8)

(9) грако́ўнік

асалаве́ла (9)

(10) патако́ўнік

асалаве́ласць (12)

(12) падрадко́ўнік

асалаве́лы (9)

(9) палко́ўнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

любіш дранікі — любі і драць