ў
і
раскіда́ць — дзеяслоў раскі́двальнік — назоўнік
канцэпт

раскідвальнік

гэта
— асоба

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова раскідвальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
раскі́двальнік

мн.  раскі́двальнікі
Родны
каго? чаго?
раскі́двальніка

мн.  раскі́двальнікаў
Давальны
каму? чаму?
раскі́двальніку

мн.  раскі́двальнікам
Вінавальны
каго? што?
раскі́двальніка

мн.  раскі́двальнікаў
Творны
кім? чым?
раскі́двальнікам

мн.  раскі́двальнікамі
Месны
у кім? у чым?
раскі́двальніку

мн.  раскі́двальніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у каго адвага, у таго й перавага


У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.


raskidvaĺnik — беларуская лацінка

Слова раскідвальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік раскідвальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове раскідвальнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


раскі́дацца (10)

(12) закі́двальнік

раскіда́ць (9)

(14) перакі́двальнік

раскі́даць (9)

(11) скі́двальнік

раскі́двальны (12)

(18) пескараскі́двальнік

раскі́дванне (11)

(18) вапнараскі́двальнік

раскі́двацца (11)

(12) выкі́двальнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ты павінен дзяліцца