ў
і
асартацыйнасць — назоўнік асартыме́нтна — прыслоўе
канцэпт

асартымент

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова асартымент
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 асартыме́нт

мн.  асартыме́нты
Родны
каго? чаго?		 асартыме́нту

мн.  асартыме́нтаў
Давальны
каму? чаму?		 асартыме́нту

мн.  асартыме́нтам
Вінавальны
каго? што?		 асартыме́нт

мн.  асартыме́нты
Творны
кім? чым?		 асартыме́нтам

мн.  асартыме́нтамі
Месны
у кім? у чым?		 асартыме́нце

мн.  асартыме́нтах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Госць першы дзень — золата, другі — серабро, а трэці — медзь, хоць і дадому едзь.


Калі вы пішаце скарот ад «дзякую», у вас атрымліваецца «дзяк». Дзяк — гэта царкоўны служыцель.

Пішыце ДЗЮ.
або: ШД — шчыры дзякуй

asartymient — беларуская лацінка

Слова асартымент (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асартымент — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асарці + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› асаро́млены (10)

(9) інкрымент ‹

› асаро́млены (10)

(9) сентымент ‹

› асартацыйнасць (14)

(9) сартыме́нт ‹

› асартыме́нтна (12)

(9) сэ́тльмент ‹

› асартыме́нтны (12)

(10) ангажэме́нт ‹

› асарці́ (6)

(8) агрэме́нт ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака-абасцака