ў
і
рахо́ўка — назоўнік раху́бны — прыметнік
канцэпт

рахуба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова рахуба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
раху́ба

мн.  раху́бы
Родны
каго? чаго?
раху́бы

мн.  раху́б
Давальны
каму? чаму?
раху́бе

мн.  раху́бам
Вінавальны
каго? што?
раху́бу

мн.  раху́бы
Творны
кім? чым?
раху́бай, раху́баю

мн.  раху́бамі
Месны
у кім? у чым?
раху́бе

мн.  раху́бах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужая жонка мёдам мазана, а свая смалою.


Вось цукеркі, частуйся, бяры колькі хочаш. Хоць дзве.


rachuba — беларуская лацінка

Слова рахуба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік рахуба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове рахунаводства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ра́хнуць (7)

(11) стэрэатруба́

рахо́тка (7)

(5) шру́ба

рахо́ўка (7)

(4) ту́ба

раху́бны (7)

(4) шу́ба

рахунаво́дства (13)

(5) сяўба́

раху́нак (7)

(9) аэрасяўба́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

свой