назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова рахуба
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
раху́ба мн. раху́бы |
Родны каго? чаго? |
раху́бы мн. раху́б |
Давальны каму? чаму? |
раху́бе мн. раху́бам |
Вінавальны каго? што? |
раху́бу мн. раху́бы |
Творны кім? чым? |
раху́бай, раху́баю мн. раху́бамі |
Месны у кім? у чым? |
раху́бе мн. раху́бах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужая жонка мёдам мазана, а свая смалою.
Вось цукеркі, частуйся, бяры колькі хочаш. Хоць дзве.
rachuba — беларуская лацінка
Слова рахуба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рахуба — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рахунаводства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ра́хнуць (7)
(11) стэрэатруба́ ‹
› рахо́тка (7)
(5) шру́ба ‹
› рахо́ўка (7)
(4) ту́ба ‹
› раху́бны (7)
(4) шу́ба ‹
› рахунаво́дства (13)
(5) сяўба́ ‹
› раху́нак (7)
(9) аэрасяўба́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.