Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

роў¹, рова; мн. равы, -оў; мужчынскі род
  Доўгае паглыбленне, выкапанае ў зямлі; канава. Над нёманскай далінай узвышалася поле з глыбокімі равамі, пракладзенымі снегавою і навальнічнаю вадою, з высокімі пагоркамі, заросшымі хмызам. ← Якуб Колас. Дзе мост над ровам — Летам на світанку Не замаўкаюць песні салаўёў. ← Мікола Хведаровіч.
роў², рову, мужчынскі род
  1. Моцны працяглы крык некаторых жывёл. Раптам.. [Яніна] пачула наперадзе мядзведжы роў. ← Рыгор Мурашка. // Гукі, якія напамінаюць такі крык. З ровам самалётаў шырылася радаснае хваляванне ў грудзях. ← Іван Мележ. На дарозе пуста. Даўно ўжо знік лесавоз з вачэй, ні яго рову, ні пылу. ← Мікола Ракітны.
  2. размоўнае слова Моцны плач. І плачу было тут, і слёз, і рову. ← Міхась Лынькоў.

❌

роў

гэта

— канава

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова роў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ро́ў мн. равы́
Родны каго? чаго?	ро́ва мн. раво́ў
Давальны каму? чаму?	ро́ву мн. рава́м
Вінавальны каго? што?	ро́ў мн. равы́
Творны кім? чым?	ро́вам мн. рава́мі
Месны у кім? у чым?	ро́ве мн. рава́х
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

калі ласка — поўная формула «калі на тое будзе вашая ласка» (суправаджае ветлівую просьбу)

адказ на падзяку:
няма за што, (спажывайце) на здароўе, на спажытак (вам/табе), расці вялікая! вялікі расці! (адказ дарослых на падзяку дзяцей)

Слова роў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік роў — у родным, давальным, творным і месным склоне

роў

Навігатар

Мемчыкі