назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова ручаіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ручаі́на мн. ручаі́ны |
Родны каго? чаго? |
ручаі́ны мн. ручаі́н |
Давальны каму? чаму? |
ручаі́не мн. ручаі́нам |
Вінавальны каго? што? |
ручаі́ну мн. ручаі́ны |
Творны кім? чым? |
ручаі́най, ручаі́наю мн. ручаі́намі |
Месны у кім? у чым? |
ручаі́не мн. ручаі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
За разумнаю галавою і рукам лёгка.
Прыказка.Жонка спытала мяне, чаму я так ціха размаўляю ў хаце. Я пажартаваў: баюся, што Марк Цукерберг праслухоўвае мяне. Жонка ў адказ засмяялася. І я засмяяўся. І Аліса засмяялася. І Сіры таксама…
ručaina — беларуская лацінка
Слова ручаіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ручаіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ручаінка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ручаё́вы (7)
(9) сацкраі́на ‹
› ручаё́к (6)
(9) гультаі́на ‹
› ручаё́ўскі (9)
(9) гультаі́на ‹
› ручаі́нка (8)
(6) бабі́на ‹
› руча́й (5)
(6) бабі́на ‹
› руча́йка (7)
(6) кабі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.