STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова рымлянка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ры́млянка мн. ры́млянкі |
| Родны каго? чаго? |
ры́млянкі мн. ры́млянак |
| Давальны каму? чаму? |
ры́млянцы мн. ры́млянкам |
| Вінавальны каго? што? |
ры́млянку мн. ры́млянак |
| Творны кім? чым? |
ры́млянкай, ры́млянкаю мн. ры́млянкамі |
| Месны у кім? у чым? |
ры́млянцы мн. ры́млянках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.
— Дарагая, ты дзе?
— Еду ў заторы…
— Што, доўгі затор?
— Не ведаю. Я першая еду.
rymlianka — беларуская лацінка
Слова рымлянка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рымлянка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рына + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› рымза́ты (7)
(7) шкля́нка ‹
› ры́мзаць (7)
(9) смалля́нка ‹
› ры́млянін (8)
(14) іерусалі́млянка ‹
› ры́мска-італі́йскі (16)
(13) філісты́млянка ‹
› ры́мска-каталі́цкі (16)
(8) зямля́нка ‹
› ры́мскі (6)
(11) паўзямля́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
