ў
і
асо́біцца — дзеяслоў асо́бна — прыслоўе
канцэпт

асобка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова асобка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
асо́бка

мн.  асо́бкі
Родны
каго? чаго?
асо́бкі

мн.  асо́бак
Давальны
каму? чаму?
асо́бцы

мн.  асо́бкам
Вінавальны
каго? што?
асо́бку

мн.  асо́бак
Творны
кім? чым?
асо́бкай, асо́бкаю

мн.  асо́бкамі
Месны
у кім? у чым?
асо́бцы

мн.  асо́бках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Калі хлеб у возе, то няма бяды ў дарозе.


Знаходзьце час адпачываць, бо праца ёсць заўсёды, а жыццё мае ўласцівасць заканчвацца.


asobka — беларуская лацінка

Слова асобка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асобка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асобнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асо́бісты (8)

(13) двухвантро́бка

асо́бісты (8)

(8) прыро́бка

асо́біцца (8)

(10) расцяро́бка

асо́бна (6)

(8) падсо́бка

асо́бна ад (9)

(8) юдафо́бка

асо́бнапялёсткава (16)

(10) англафо́бка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

скрасці ложак