STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова асобнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
асо́бнасць мн. асо́бнасці |
| Родны каго? чаго? |
асо́бнасці мн. асо́бнасцей, асо́бнасцяў |
| Давальны каму? чаму? |
асо́бнасці мн. асо́бнасцям |
| Вінавальны каго? што? |
асо́бнасць мн. асо́бнасці |
| Творны кім? чым? |
асо́бнасцю мн. асо́бнасцямі |
| Месны у кім? у чым? |
асо́бнасці мн. асо́бнасцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
з блыхі рабіць вала — прыдаваць чаму-н. нязначнаму вялікае значэнне; перабольшваць
прагну жлукціць старку нагбом з цэбра
asobnasć — беларуская лацінка
Слова асобнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асобнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асобнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асо́бна ад (9)
(9) дро́бнасць ‹
› асо́бнапялёсткава (16)
(13) непадро́бнасць ‹
› асобнапялёсткавы (16)
(14) нізкапро́бнасць ‹
› асо́бнік (7)
(11) паасо́бнасць ‹
› асо́бніна (8)
(11) спасо́бнасць ‹
› асо́бны (6)
(13) ацыдафо́бнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
