ў
і
асо́бнік — назоўнік асо́бны — прыметнік
канцэпт

асобніна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова асобніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
асо́бніна

мн.  асо́бніны
Родны
каго? чаго?
асо́бніны

мн.  асо́бнінаў, асо́бнін
Давальны
каму? чаму?
асо́бніне

мн.  асо́бнінам
Вінавальны
каго? што?
асо́бніну

мн.  асо́бніны
Творны
кім? чым?
асо́бнінай, асо́бнінаю

мн.  асо́бнінамі
Месны
у кім? у чым?
асо́бніне

мн.  асо́бнінах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.

Хіба літаратурна замест ТОЕ казаць ТО?
Ці можна замест «якраз тое, што трэба» казаць «са́ма то»?

Вы пішаце сЭтар (setter) — што замінае пісаць сЭкс?

і твітАр :)

asobnina — беларуская лацінка

Слова асобніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асобніна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асот + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асобнапялёсткавы (16)

(9) шуршані́на

асо́бнасць (9)

(8) тушані́на

асо́бнік (7)

(8) зрабні́на

асо́бны (6)

(8) зрэ́бніна

асо́бы (5)

(7) ба́гніна

асо́вы (5)

(5) дні́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сустрэцца цвярозымі і выпіць