назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова асобніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
асо́бніна мн. асо́бніны |
Родны каго? чаго? |
асо́бніны мн. асо́бнінаў, асо́бнін |
Давальны каму? чаму? |
асо́бніне мн. асо́бнінам |
Вінавальны каго? што? |
асо́бніну мн. асо́бніны |
Творны кім? чым? |
асо́бнінай, асо́бнінаю мн. асо́бнінамі |
Месны у кім? у чым? |
асо́бніне мн. асо́бнінах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.
Вы пішаце сЭтар (setter) — што замінае пісаць сЭкс?
і твітАр :)asobnina — беларуская лацінка
Слова асобніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асобніна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асот + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асобнапялёсткавы (16)
(9) шуршані́на ‹
› асо́бнасць (9)
(8) тушані́на ‹
› асо́бнік (7)
(8) зрабні́на ‹
› асо́бны (6)
(8) зрэ́бніна ‹
› асо́бы (5)
(7) ба́гніна ‹
› асо́вы (5)
(5) дні́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.