рэтыкула

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова рэтыкула
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	рэты́кула мн. рэты́кулы
Родны каго? чаго?	рэты́кулы мн. рэты́кул
Давальны каму? чаму?	рэты́куле мн. рэты́кулам
Вінавальны каго? што?	рэты́кулу мн. рэты́кулы
Творны кім? чым?	рэты́кулай, рэты́кулаю мн. рэты́куламі
Месны у кім? у чым?	рэты́куле мн. рэты́кулах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

Беларускія народныя астраназвы:
Плеяды — Сіта
Пояс Арыёна — Касцы (Касары́), Тры Каралі
Вялікая Мядзведзіца — Вялікі Воз
Малая Мядзведзіца — Малы Воз
Палярная Зорка — Зорны Кол
Млечны Шлях — Птушыная Дарога, Дарога Птушкам, Дарога ў Вырай, Дарога ў Рым (Ерусалім, Кіеў), Зорны Шлях

«Паміж небам і зямлёй: этнаастраномія» (2015)

retykula — беларуская лацінка

Слова рэтыкула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: