ў
і
дыверты́кул — назоўнік дывертыкулападо́бны — прыметнік
канцэпт

дывертыкула

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дывертыкула
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дывертыкула

мн.  дывертыкулы
Родны
каго? чаго?
дывертыкулы

мн.  дывертыкул
Давальны
каму? чаму?
дывертыкуле

мн.  дывертыкулам
Вінавальны
каго? што?
дывертыкулу

мн.  дывертыкулы
Творны
кім? чым?
дывертыкулай, дывертыкулаю

мн.  дывертыкуламі
Месны
у кім? у чым?
дывертыкуле

мн.  дывертыкулах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.


Калі ў цябе кітайскі аўтамабіль, ты можаш купляць арыгінальныя запчасткі.


dyviertykula — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік дывертыкула — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дывертыкулёз + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыверсіфіка́цыя (14)

(5) ску́ла

дыве́рсія (8)

(10) карпу́скула

дыверты́кул (10)

(7) эды́кула

дывертыкулападо́бны (18)

(9) тэстыкула

дывертыкулё́з (12)

(8) куты́кула

дывертысме́нт (12)

(8) рэты́кула


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

акулавы плаўнік