назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова рэўматычка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
рэўматы́чка мн. рэўматы́чкі |
Родны каго? чаго? |
рэўматы́чкі мн. рэўматы́чак |
Давальны каму? чаму? |
рэўматы́чцы мн. рэўматы́чкам |
Вінавальны каго? што? |
рэўматы́чку мн. рэўматы́чак |
Творны кім? чым? |
рэўматы́чкай, рэўматы́чкаю мн. рэўматы́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
рэўматы́чцы мн. рэўматы́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як пойдзеш нацянькі, то праходзіш тры дзянькі.
нацянькі́ — самым кароткім шляхам, наўпрост— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.
reŭmatyčka — беларуская лацінка
Слова рэўматычка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рэўматычка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рэўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› рэўмато́лаг (10)
(12) маразматы́чка ‹
› рэўматы́зм (9)
(11) схізматы́чка ‹
› рэўма́тык (8)
(10) астматы́чка ‹
› рэўматы́чна (10)
(11) матэматы́чка ‹
› рэўматы́чны (10)
(7) на́тычка ‹
› рэ́ўнасць (8)
(9) фанаты́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.