ў
і
рэўма́тык — назоўнік рэўматы́чна — прыслоўе
канцэпт

рэўматычка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова рэўматычка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
рэўматы́чка

мн.  рэўматы́чкі
Родны
каго? чаго?
рэўматы́чкі

мн.  рэўматы́чак
Давальны
каму? чаму?
рэўматы́чцы

мн.  рэўматы́чкам
Вінавальны
каго? што?
рэўматы́чку

мн.  рэўматы́чак
Творны
кім? чым?
рэўматы́чкай, рэўматы́чкаю

мн.  рэўматы́чкамі
Месны
у кім? у чым?
рэўматы́чцы

мн.  рэўматы́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як пойдзеш нацянькі, то праходзіш тры дзянькі.

нацянькі́ — самым кароткім шляхам, наўпрост

— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.


reŭmatyčka — беларуская лацінка

Слова рэўматычка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік рэўматычка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове рэўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


рэўмато́лаг (10)

(12) маразматы́чка

рэўматы́зм (9)

(11) схізматы́чка

рэўма́тык (8)

(10) астматы́чка

рэўматы́чна (10)

(11) матэматы́чка

рэўматы́чны (10)

(7) на́тычка

рэ́ўнасць (8)

(9) фанаты́чка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна