назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова астанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аста́нне мн. аста́нні |
Родны каго? чаго? |
аста́ння мн. аста́нняў |
Давальны каму? чаму? |
аста́нню мн. аста́нням |
Вінавальны каго? што? |
аста́нне мн. аста́нні |
Творны кім? чым? |
аста́ннем мн. аста́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
аста́нні мн. аста́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.
Ты хочаш увайсці ў айці, а я хачу долі лепшай. Мы розныя.
astannie — беларуская лацінка
Слова астанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік астанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове астаркаватасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аста́нкі (7)
(10) павярта́нне ‹
› Аста́нкіна (9)
(10) невярта́нне ‹
› аста́нкінскі (11)
(9) звярта́нне ‹
› аста́нскі (8)
(9) хваста́нне ‹
› Аста́п (5)
(13) самахваста́нне ‹
› Астапчук (8)
(9) пласта́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.