назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова самамэта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самамэ́та мн. самамэ́ты |
Родны каго? чаго? |
самамэ́ты мн. самамэ́т |
Давальны каму? чаму? |
самамэ́це мн. самамэ́там |
Вінавальны каго? што? |
самамэ́ту мн. самамэ́ты |
Творны кім? чым? |
самамэ́тай, самамэ́таю мн. самамэ́тамі |
Месны у кім? у чым? |
самамэ́це мн. самамэ́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.
— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.
samameta — беларуская лацінка
Слова самамэта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самамэта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове саман + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самамаса́ж (9)
(7) манжэ́та ‹
› самамаскіро́ўка (14)
(5) дзэ́та ‹
› самаме́н (7)
(4) мэ́та ‹
› сама́н (5)
(8) звышмэ́та ‹
› саманабо́рны (11)
(8) сігарэ́та ‹
› саманабы́ты (10)
(8) цыгарэ́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.