ў
і
самаме́н — назоўнік сама́н — назоўнік
канцэпт

самамэта

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова самамэта
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самамэ́та

мн.  самамэ́ты
Родны
каго? чаго?
самамэ́ты

мн.  самамэ́т
Давальны
каму? чаму?
самамэ́це

мн.  самамэ́там
Вінавальны
каго? што?
самамэ́ту

мн.  самамэ́ты
Творны
кім? чым?
самамэ́тай, самамэ́таю

мн.  самамэ́тамі
Месны
у кім? у чым?
самамэ́це

мн.  самамэ́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.


— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.


samameta — беларуская лацінка

Слова самамэта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самамэта — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове саман + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самамаса́ж (9)

(7) манжэ́та

самамаскіро́ўка (14)

(5) дзэ́та

самаме́н (7)

(4) мэ́та

сама́н (5)

(8) звышмэ́та

саманабо́рны (11)

(8) сігарэ́та

саманабы́ты (10)

(8) цыгарэ́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы фоткаецца