ў
і
самаразбураць — дзеяслоў самаразвіццё́ — назоўнік
канцэпт

самаразбурэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самаразбурэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 самаразбурэ́нне

мн.  самаразбурэ́нні
Родны
каго? чаго?		 самаразбурэ́ння

мн.  самаразбурэ́нняў
Давальны
каму? чаму?		 самаразбурэ́нню

мн.  самаразбурэ́нням
Вінавальны
каго? што?		 самаразбурэ́нне

мн.  самаразбурэ́нні
Творны
кім? чым?		 самаразбурэ́ннем

мн.  самаразбурэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 самаразбурэ́нні

мн.  самаразбурэ́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(не мець) ні хаты ні лапаты = ні хаткі ні градкі

≅ have neither house nor home

Негатыўнае мысленне разбурае мысляра.

think about it

samarazburennie — беларуская лацінка

Слова самаразбурэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самаразбурэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самаразвіццё + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› самаразбура́льны (15)

(8) збурэ́нне ‹

› самаразбура́цца (14)

(10) разбурэ́нне ‹

› самаразбураць (13)

(15) глебаразбурэнне ‹

› самаразвіццё́ (12)

(15) крыверазбурэнне ‹

› самаразвіццё́вы (14)

(13) біяразбурэ́нне ‹

› самаразвіццё́вы (14)

(9) узбурэ́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

надвор'е